In mijn verhaal van januari 2015, beschreef ik de eerste resultaten van de steenuilen in de Wijdewormer. Hoe is de stand van zaken, van de steenuiltjes en hun kuikens, in de polder tot nu toe. Het blijft altijd een spannende happening om te ontdekken welke dame op eieren zit en natuurlijk op hoeveel. Of zijn er zelfs al kuikens? Of hebben spreeuwen de kast bezet?

De winterinventarisatie in januari was veelbelovend en nu maar kijken hoe het zou uitpakken in het broedseizoen. Mei is voor ons (samen met werkgroep lid Jurrian ) het startsein om in de nestkasten te gaan kijken. En tussendoor pakken we ook de torenvalkkasten even mee. De eerste steenuilenkast was meteen raak met 1 pul, 4 ei en circa 20! muizen en 5 vogels als prooi. Dat was een goede start. Er was nog net ruimte genoeg voor moeder steenuil om te broeden.

Een ander adres, waarvan ik had verwacht dat deze niet bezet zou zijn, bewees het tegendeel . Ik had daar sinds 2014 geen enkel teken van leven meer gezien.  Maar toch…..een voor mij bekende steenuil zat op 4 eieren.

Bij een nieuwe locatie, zaten tijdens de 1^e controle twee jonge steenuilen. ( Lois en Annie). Nu was ik toch wel benieuwd wie van die twee een broedvlek had.  Deze mag haar naam houden en de andere wordt aangepast naar een jongensnaam. Het was Lois die op 4 eieren zat en Annie werd omgedoopt naar Arnie, hoe simpel kan een naamaanpassing zijn. Dit stelletje had zich gespecialiseerd in het vangen van watersnippen, bokjes en oeverlopers, want er lagen heel wat vleugeltjes van deze soorten in de kast.  Niet onlogisch met een waterberging in de buurt. Bij een latere check vond ik zelfs twee juveniele kauwen in deze kast. Als prooi dan hè. En dat is ook een manier om de grote kauwenpopulatie in de Wijdewormer een beetje in te dammen.

In een kast, die in januari voor het eerst bezet was,  kwamen we nu een steenuil tegen met een voor mij onbekend ringnummer. Deze bleek in 2014 door Luc Smit in Ursem geringd te zijn. Kijk… dat is o.a. ook de bedoeling; dat er af en toe een beetje nieuw bloed door de Wijdewormer steenuilen stroomt.

En kent u nog het verhaal “De één z’n dood…. ?” Dat ging over een bezette steenuilenkast, die belaagt werd door vervelende  kauwen. Het eindresultaat… drie mooie uilskuikens, die ook zijn uitgevlogen. Zo zie je maar dat je af een toe een beetje mag helpen. Na het ophangen van de kraai, zijn de kauwen definitief afgehaakt.

Het resultaat van deze dag was, 8 kasten met een broedende steenuil. Al met al niet slecht, maar ik had gehoopt op meer broedparen, zo eerlijk ben ik wel. Toch twee territoria kwijt geraakt, waar al jaren steenuilen hebben gezeten en dat is toch jammer, want zo kom ik nooit aan die tien broedpaar in de Wijdewormer. In de weken erop bleek toch ook wel dat niet alle broedsels succesvol waren. Twee broedsels waren verlaten en in één kast zat broer en zus. En het lukt ze maar niet om bevruchte eieren te produceren. In totaal kwam ik tot 17 ringbare uilskuikens, waarvan één dit leuke proppie.

Inmiddels heb ik al drie terugmeldingen gekregen van gesneuvelde uiltjes. Dat is elk jaar wel vaste prik, maar zo gaat het nu eenmaal in de grote wereld voor de kleine steenuilen…..

Groet,

Ron Gans,

Coördinator Steenuilen Zaanstreek/Waterland