Een nieuwe generatie is duidelijk weer in ontwikkeling.

In het verslag “verstoppen kan niet meer”, was het geluid te horen van een steenuil die een partner riep. Dit hield de bewoners danig wakker.

Elders was een stelletje ransuilen zeer actief met roepen. Juist op het moment dat de bewoners wilden gaan slapen. Heel vervelend natuurlijk. En overdag de verloren uurtjes inhalen is geen optie, als je moet werken. Tijdens ons bezoek aldaar, werd dan ook gevraagd of er iets aan gedaan kon worden. Het zijn beschermde dieren en de “schreeuw periode” duurt een aantal weken. Als de jongen uit het nest komen, dan zal het wel rustiger worden. En dan hopen dat ze volgend jaar ergens anders gaan nestelen. Maar wij kunnen hierin geen uitkomst bieden, terwijl ze hoog en veilig in een oud eksternest zitten.

De controle van de nestkasten verliep goed. Elke keer, als ik de strenge blik van mevrouw steenuil zag, werd ik blij.

Nadat moederuil zich naar de achterkant van de kast begaf, kon ik de eieren of de jongen zien. De geur van een kapotte koelkast, waar de temperatuur al aardig op liep, kondigde een flinke hoeveelheid muizen aan.

Het blijkt weer en goed muizen jaar te zijn, gezien de stapel in de kast.

Niet in iedere kast treffen wij gevogelte aan. Twee kasten hadden bijen op bezoek gehad, wat duidelijk zichtbaar werd tijdens het openen. Gelukkig zat er in beide kasten geen volk meer, anders moet je versneld naar beneden.

Er kwam een telefoontje binnen. De meneer vertelde dat er een uil op het pad zat, maar wat voor soort uil het was, was niet bekend. Daar aangekomen zat er een steenuilkuiken op de grond te dutten, naast een pallet met wat stenen.

Deze heeft kennelijk het nieuws over “schuilplaatsen” gemist, anders had deze vast geweten dat je eronder moet kruipen. Volgens de bewoner had deze het uiltje al twee keer terug gezet in de goot, maar daar sprong het meteen weer uit naar beneden. Een echte eigenwijze uilskuiken dus.

Ook nog een poging gedaan om het kuiken onder de pallet te krijgen mislukte. Verder oogde het kuiken gezond. Het betekende dat dit kuiken voor eigen veiligheid naar de Bonte Piet gebracht moest worden. Daar werd het steenuiltje liefdevol ontvangen en krijgt nu de juiste verzorging, wat weer veel werk vergt van de vrijwilligers.

Wist u dat de Gemeente geen geld meer doneert aan de Bonte Piet i.v.m. bezuinigingen? Wel wordt deze opvang opgezadeld met dieren uit omliggende gemeenten en zelfs gewonde dieren van de eilanden, omdat Den Helder ze niet wil opvangen. Wie gaat dat betalen…… het uilskuiken?

Douwe Greydanus